Ang Paboritong Libro ni Hudas... paborito ko na rin :)

Nitong mga nakaraang linggo, naging tampulan ng usapan sa aming trabaho ang mga libro ng isang manunulat na nagngangalang Bob Ong. Halos lahat ng mga tao sa opisina ay kilala siya at pamilyar sa mga akda niya, maliban sa isa -- ako. Matagal na daw naipublish yung mga libro ni Bob Ong pero kahit isa doon ay walang akong nabasa... di ko alam kung bakit, siguro masyado lang akong "busy" nung mga panahon na iyon... pero wala akong natatandaan na taon kung kelan ako naging busy... siguro wala lang talaga akong perang pambili ng kahit anung babasahin. Sabi ng mga kaopisina ko maganda raw ang mga libro niya, astig, may dating, nakakatawa daw pero may "logic"... wow! di ko alam na may alam pala mga opismeyt ko pagdating sa "logic." Ang madalas lang kasi naming ginagawa ay magpipindot at magpipindot sa keyboard ng mga numerong binabasa lang namin sa monitor hanggang sa mamaga ang mga daliri namin. Wala nang isip-isip, basta pindot lang.

Eniweys, dahil siguro sa awa nung isa kong kaibigan dahil di ako makarelate sa usapan nila, pahihiramin nya na lang daw ako ng isa sa mga aklat ni Ong. Hindi ko na masyadong naintindihan nung sinabi nya yon, antok na antok na ako at nakikita kong mali mali na yung pinapasok kong numero (imbes na $100 nagiging $10,000) patay tayo dyan... Kaya kinabukasan laking gulat ko nang biglang may iniabot sa kin na isang itim na libro, sabi baka daw magustuhan ko iyon, binasa ko yung pamagat... "Ang Paboritong Libro ni Hudas." Di ko alam kung nang-iinsulto lang yung kasama ko, na baka Hudas ang tingin niya sakin... pero nabasa ko yung may akda - si Bob Ong... Ah! so ito pala yung sinasabi nila, sige mabasa nga.

Tama nga yung mga kaopisina ko, astig ngang sumulat itong si Ong. Matatawa ka sa mga kwentong sa una eh akala mo walang saysay pero sa bandang huli, ay mapapaisip ka at masasabi mong "Oo nga 'no, tama nga siya, ba't nga ba ganun tayong mga Pilipino?" Madaling maka-relate sa mga isinusulat ni Bob, lalo na't sa wikang tagalog niya ginawa ang libro (mas madali talaga akong naka-relate). Mapapasang-ayon ka sa mga bagay na napupuna niya sa ating paligid, sabay hihiritan niya ng matinding adlib para bigla kang matawa ng wala sa oras. Madalas mangyari sa kin yun, bigla na lang akong hahagalpak ng tawa, habang binabasa ang mga kwento at karanasan nitong si Bob Ong.

Maganda yung diskusyon ng dalawang pangunahing tauhan na nag-uusap sa simula pa lang ng libro. Nagdedebate sila at may pinagtatalunan, pero nasisingitan pa rin ng mga nakakatawang eksena. Pagkatapos nun ay bigla nang ipapasok ang mga chapter na kung saan ang mga titulo ay pinaghalo-halong letra... yung una ay may titulo na "NEVY" - iniskrambol na ENVY, ganun din sa mga sumunod na chapter na pag inayos mo ay mabubuo mo yung 7 mortal sins - ANGER, PRIDE, LUST, atbp. Eniweys bawat chapter ay may mga kwento na may kinalaman sa titulo nito... tulad na lang ng ANGER kung saan tinalakay ni Ong yung tungkol sa mga naging titser niya sa eskwelahan na wala nang ginawa kundi magalit sa mga estudyante, gayun din ang tungkol sa pagmumura.

"Dahil matulungin ako sa mga classmates ko noong highschool, isang coed ang tinuruan kong magmura. Oo, magmura! Yung "bad word." May mali kasi sa paraan n'ya sa pagbigkas nito. Narinig ko minsan na nagsabi s'ya ng "Siyeeeht!" Sabi ko, salitang Amerikano 'yon. At bagama't hindi eksakto, katapat noon sa Tagalog ang expression na "Lintik!" At hindi mo ito sinasabi nang mabagal, gaya ng "Linteeehk!" Dapat mabilis, kasi galit ka, o na-bad trip: "LINTIK!" Kaya hindi rin akmang sabihin ang "Shit!" bilang "Siyeeeht!" kasi nagmumukha kang retarded. Dapat forceful" "Syit!" Isang bagsakan: "Syit!" Parang idinudura mo ang salita: "Syit!" Naintindihan n'ya naman ang ibig kong sabihin. Nagpasalamat s'ya sa libreng tutorial. Bilang ganti, pumayag na s'yang pahiramin ako ng notebook sa Values Education."

At pagkatapos ng bawat chapter ay bumabalik sa usapan nung dalawang pangunahing tauhan... at sa bandang huli, tsaka mo magegets ang tunay na mensahe ng libro... Opo, may magandang aral na kapupulutan ang bawat matiyagang magbabasa nito. Astig talaga, nagenjoy ka na sa kakatawa, matatauhan ka pa pagdating sa huli. At dahil diyan, sinauli ko yung libro at pinangako sa sariling bibilhin ang 6 na libro nitong si Bob Ong (yun eh kung magkaroon ako ng ekstrang pera pagdating ng sahod). Basta maganda tong librong 'to... kaya sa mga interesado rin bumili ng "Ang Paboritong Aklat ni Hudas," isa lang ang masasabi ko...

GO!